Jeszcze jako mała, dziesięcioletnia dziewczynka, Woń Wiosenna przystąpiła do związku „Czystych do śmierci“, utworzonego przez takie same lub mało co od niej starsze dzieweczki, które przerażone okropnościami małżeńskiego pożycia poprzysięgły sobie, że nigdy zamąż nie wyjdą.
Historja tego sprzysiężenia była następująca:
Matka Woni Wiosennej była w pożyciu małżeńskiem bardzo nieszczęśliwa, głównie dlatego, że matka-świekra, staruszka bardzo zła i dokuczliwa, męża przeciw niej podjudzała, że zaś syn matkę musi czcić i we wszystkiem słuchać jej powinien, przeto ojciec Woni Wiosennej, zniecierpliwiony wiecznemi skargami, zaczął żonę źle traktować, aż wreszcie zupełnie stracił do niej serce. Powodem tego było jeszcze i to, że matka Woni Wiosennej nie obdarzyła męża ani jednym
Strona:Jerzy Bandrowski - Wieś czternastej mili.djvu/156
Ta strona została przepisana.
Czyste do śmierci.
