Strzały, co echa budziły północne,
Groźby, błagania, jęki niepomocne,[1]
Ścichły — dym opadł — krew woda obmyła...
Na piasku tylko gdzieniegdzie rzucone
Szczątki orężów, lub w nim wytłoczone,
W rozpacznej z wrogiem czy ze śmiercią walce,
Ślady stóp zbrojnych, i rąk krwawe palce
Z brzegu na wodzie — znać ledwo co zniosła —
Pływa pochodnia i łódka bez wiosła,
I dalej nieco, w zielska zaplątany,
Okryty pleśnią i morskiemi piany,
Z rozrzuconemi na wodzie wyloty,
Zwykła greckiego odzież Kandyjoty...
Gdzież jest ten, który ją nosił? —
Widzisz tę plamę? — czerwona, straszliwa!
Lecz kto chcesz płakać nad ciałem ofiary,
W kim los jej litość ocuca:
Idź, kędy płócząc Sygejskie pieczary,[3]
Podwodnym nurtem morze swe ciężary
Tam czarne ptaki nad swoją zdobyczą
Ciężkiemi skrzydły podlatują, krzyczą,
Ilekroć fala, co ku brzegom dysze,
Leżącą na niej głową zakołysze;
- ↑ ww. 1158—60 dodane przez tłumacza.
- ↑ w. 1165. Świadczą człowieka czyn — wojnę... Świadczą o tem, że człowiek może się zdobyć jedynie na krwawy czyn wojny. Sentencję tę, mającą pozór rzekomo byronowskiej filozofii, dodał Odyniec na własną rękę.
- ↑ w. 1178. Sigaeum — przylądek na zachodniem wybrzeżu Azji Mniejszej, w pobliżu Hellespontu.
- ↑ w. 1180. Lemnos — wyspa leżąca na zach. wybrzeżu Azji Mniejszej, naprzeciw przylądka Sigaeum.