Ta strona została przepisana.
Gdyby był w puszczy arabskiej się chował,
Byłby najśmielszym synem pokolenia,
Byłby po piaskach z wielbłądem żeglował,
435
I jak Izmael znosił żar pragnienia;[1]Na brzegach Chili zostałby kacykiem,[2]
Na greckich górach kleftem, buntownikiem;[3]
Zrodzon w namiocie, byłby Tamerlanem,[4]
Na tronie może zaś tylko tyranem;
440
Bo jak do władzy kto się przedrze steru,Gdy własnym żądzom już nie znajdzie żeru,
W siebie się zwraca i trawi sam siebie,
Aż z tortur duszy znów rozkosz wygrzebie.
Nero, co Rzymu największą sromotą[5]
445
I wiecznej hańby stał mu się pomnikiem,Zrodzony w niższym stanie, może cnotą
Byłby się zrównał ze swym imiennikiem;
Zostaw mu nawet i złość jego całą,
Jakże bez tronu mógłby szkodzić mało!
- ↑ w. 435. Izmael — syn Abrahama i Hagar, biblijny założyciel dwóch szczepów żydowskich: Berszabe i Kadesz.
- ↑ w. 436. Chile — kraj na zach. wybrzeżu połudn. Ameryki, odkryty w r. 1535 przez Diego de Almagro, w r. 1540 zdobyty przez Pizarra.
- ↑ w. 437. kleft (wyraz nowogrecki) — rozbójnik.
- ↑ w. 438. Tamerlan (Timur Leng = Timur Kulawy, 1336—1405), władca mongolski, zdobywca wschodniej Europy.
- ↑ w. 444 i n. Nero... byłby się zrównał ze swym imiennikiem — Mowa o cesarzu rzymskim i konsulu Neronie. »Jest to ten konsul Nero, który przez dokonanie owego niezrównanego marszu zwiódł Hannibala i pobił Hazdrubala. O powrocie Nerona dowiedział się Hannibal dopiero, kiedy zobaczył głowę Hazdrubala, wrzuconą do swego obozu. Ujrzawszy ją, Hannibal wykrzyknął z boleścią: Teraz Rzym będzie panem świata! — I temu to zwycięstwu należy może przypisać, że cesarski imiennik konsula wogóle przyszedł do władzy. Ale niesława jednego zaćmiła chwałę drugiego. Gdy się słyszy imię Nero, któż pomyśli o konsulu? Ale tak się już dzieje na świecie« (B.).
