Ta strona została uwierzytelniona.
PO TRZECH LATACH
Staw na lato się okrył białem kwieciem,
Brzoza kwiecie warkoczami zamiecie,
Poschły świerki, porosły krzewiny,
Coś nas dzieli, jakiś pasek siny.
Nie powiemy sobie już nic więcej,
Słowa kochać nie nauczą goręcej.
Niech w nas słońce wbija złote harpuny,
Poplątaliśmy, sfałszowaliśmy, najprostsze struny.
