Stanca I. w. 2. „Alem odjechał, lecz ten czas nie wrócił“.
1) Byron opuścił Anglię po raz trzeci i ostatni 25 kwietnia 1816, w towarzystwie Wiliama Fletchera i Roberta Rushtona, „pazia“ i „giermka“ z pieśni pierwszéj, oraz lekarza, d-ra Polidori’ego i służącego szwajcara. Prz. tł.
Stanca XVII. w. 6. „Aby, jak było, pole to zostało“.
2) W r. 1816 na pobojowisku pod Waterloo żadnego jeszcze nie było pomnika; póżniéj dopiéro wzniesiono tam kopiec, a na jego szczycie ogromnego lwa spiżowego. Przyp. tł.
Stanca XX w. 9. „Czém niegdyś ów Harmodjusz w Atenach zasłynął“.
3) Patrz słynny hymn o Harmodyuszu i Arystogitonie. Najlepszy przekład angielski znajduje się w „Antologii“ Blanda; dokonał go (Tomasz) Denman. B.
Stanca XXI w. 8. „Jakby weselne rozbrzmiewały dźwięki“.
4) W nocy przed bitwą wydano bal w Brukseli. Urządziła go księżna Ryszmondu. Oficerowie, bawiący się u niéj, mieli rozkaz natychmiastowego wymarszu, skoro uderzą w bębny. Pomimo wiadomości o zbliżaniu się wojsk francuskich, balu nie odwołano. Lord Wellington chciał w ten sposób ludowi belgijskiemu zataić bieg wypadków. Przyp. tł.
Stanca XXVI w. 1. „W góry się wzbiła pobudka Kamrona“.
5) Sir Evan Cameron i potomek jego Donald, „szlachetny Lochiel“, jeden „z czterdziestu pięciu“. B.
Stanca XXVII w. 1. „Ku przechodzącym las ardeński szumi“.
6) Las w Soignies uchodzi za szczątek lasów ardeńskich, sławnych dzięki „Orlandowi Boiarda, a nieśmiertelnych dzięki Szekspira „Jak wam się podoba“. Wskazuje na nie także i Tacyt, jako na miejsce, gdzie Germanowie odpierali ze skutkiem napady Rzymian. Starałem się imię tych lasów z szlachetniejszemi połączyć myślami, aniżeli ze wspomnieniem o rzezi. B.
Stanca XXIX w. 4. „Raz, żem mu ojca lżył, przyczyna blizka“.
7) Ojcem majora Howarda był lord Carlisle (w młodych latach Byrona jego
- ↑ Jak głosi nota Byrona, umieszczona w rękopiśmie Harolda, pieśń ta rozpoczęta została 10 lipca 1816 w Diodati w pobliżu jeziora genewskiego.
