Str. 279, w. 25. „Zapominali o obecnéj chwili
W rymach Sadego, i pieśniach Leili.“
Sadi, jeden z najsławniejszych poetów perskich. — Leila i Medżnun, para kochanków, sławna na Wschodzie, jak w Europie Romeo i Julia, lub Abelard i Heloiza.
Str 279, w. 27. „Aż usłyszawszy głos bębna, postrzegłem:“
W Turcyi uderzenie w bęben ogłasza wschód, południe i zachód słońca.
Str. 281, w. 23. „Giaur, pies pogański, Arab memu oku
Znośniejszy stokroć od jego widoku.“
Turcy nienawidzą Arabów, którzy im w dzisięcioro odpłacają się wzajemnością, więcéj nawet niż chrześcijan.
Str. 282, w. 14 od dołu. „Dusza, muzyka tchnąca z jéj oblicza.“
Wyrażenie to uległo zarzutom. Nie odpowiadając na nie krytykom „niemającym muzyki w duszy“ proszę tylko czytelnika, aby przypomniał w myśli na chwilę rysy najpiękniejszéj, jaką znał, kobiety. A jeśli wtenczas jeszcze nie zrozumie tego, co mój wiersz słabo wyraża, wyznaję, iż będę żałował nas obu.
W dziele „O Niemczech“ (Tom III roz. 10), napisaném przez kobietę, przewyższającą gieniuszem kobiety wszystkich wieków, znajduje się bardzo wymowny ustęp, o podobieństwie zachodzącém między malarstwem a muzyką; i porównanie tych obu sztuk, wynikające z tegoż podobieństwa. Czyżby wiec podobieństwo muzyki nie miało być większe z oryginałem jak z kopią? z kolorytem natury, jak sztuki? wreszcie jest to rzecz, która się więcéj daje czuć niż wyrazić. Jestem pewny, iż znajdzie się zawsze kilka osób, które to wyrażenie moje zrozumieją, a przynajmniéj któreby zrozumiały, gdyby widziały twarz, któréj mówiąca harmonia tę myśl mi natchnęła. Wyrażenie to bowiem nie jest wzięte z wyobraźni; znalazłem je w mojéj pamięci — w tém zwierciadle, które smutek rzuca o ziemię, a patrząc na jego szczątki, widzi w nich tylko pomnożone odbicie.
Strona:Jerzy Lord Byron - Poemata.djvu/330
Ta strona została przepisana.
Przypiski do Narzeczonéj z Abydos.
Pieśń pierwsza.
