Ta strona została przepisana.
O! nie patrz na nią! Cnota z drogi boczy,
Mądrość się zbłąka, gdy w nią wlepi oczy.
Jedna łza w oku egipskiéj królowéj —
Pierzchnął bohater, świat poszedł w okowy.
Lecz nie potępiać błędu tryumwira!
Tylu się nieba na ziemi wypiéra,
Rzuca się w piekło, wieczność w mękach pędzić,
By zalotnicy kilku łez oszczędzić!
XVI.
Ranek; przez kraty na twarz więźnia pada
Dzień, co kres wszystkich dni mu zapowiada.
Dzień już bez jutra! a w nim pamięć wczora,
Straszniejsza stokroć, niż widok upiora!
Wczora pan morza, wódz dzielnych zastępów!
Dziś, jeniec wrogów, może pastwa sępów,
Kiedy to słońce, co wschodzi tak jaśnie,
Okiem już jego niedojrzane zgaśnie,
Gdy wkoło świeżość chłodu wieczornego
Ożywi wszystko — wszystko, oprócz niego!...
