nią; nie będzie jadał razowego chleba, mogąc jeść bułki, nie będzie pił cienkuszu, mogąc pić porter — za każdym jednak razem dodawał „chyba mi się inaczéj podobać będzie“. Tł.
Stanca LXXXII. „Z źródła jéj uciech, gdy cię schwyci w sidła“.
32) „Medio de fonte leporum
Surgit amari ahquid quod in ipsis floribus angat. Luc. B.
Stanca LXXXV. „Jeden jedyny zdrajca się wyłonił“.
33) Dotyczy to zachowania się i śmierci Solana, gubernatora Kadyksu. B.
Stanca LXXXVI. „Bój, bój! choćby na noże“, — tak wciąż woła skrycie“.
34) „Bój choćby na noże“. Odpowiedź Palafoksa, dana gienerałowi francuskiemu podczas oblężenia Saragosy. B.
Stanca XCI. „A ty, mój druhu! — płonny bowiem duszę“.
35) John Wingfleld, oficer gwardyi, który w Koimbrze umarł z gorączki (maja 1811). Znałem go lat dziewięć; była to lepsza połowa jego życia, a najszczęśliwsza mojego. W krótkim czasie jednego miesiąca straciłem tę, która mi dała życie, i większą część tych, którzy to życie czynili mi znośném, dla mnie następujące słowa Younga nie są urojeniem:
„Insatiate archer! could not one suffice?
Thy shaft flew thrice, and thrice my peace was slain,
And thrice ere thrice you moon had fille’d her horn“.
(Nienasycony łuczniku! nie dość było ci jednéj? Trzy razy wypuściłeś swą strzałę i trzy razy zabiłeś mój spokój; trzy razy, nim trzy razy księżyc róg swój wypełnił). B.
Stanca XCIII. „Nim Grecję zgniótł z jéj sztuką barbarzyniec dziki“.
36) Jak głosi data, położona przez Byrona w rękopiśmie, pieśń pierwsza ukończoną została 30 grudnia 1809.“ Tł.
