Strona:Jerzy Lord Byron - Poemata.djvu/90

dzina jedenasta, gdyśmy wrócili do mieszkania, Albańczycy zaś, otuleni w swe białe kapoty, położyli się w tym samym czasie naokoło ognisk, ażeby się przespać.“
 Stanca LXXII, w. 9. „Do wtóru pieśń pół-nutą a na poły krzykiem.“
 33) Czém się różni narzecze albańskie czyli amauckie od języka illiryjskiego, patrz notę C.
 W pieśni dobosza, zwrotka 1, w. 4. „Chimarya, Illirya, jak upadł jéj gród.“
 34) Te i następne zwrotki wzięte są poczęści z rozmaitych pieśni albańskich, o ile mogłem je sobie przetłomaczyć z pomocą języka romaickiego i włoskiego. B.
 Tamże zw. 8, w. 1. „Pomnicie Prewizę, jak upadł jéj gród.“
 35) Szturmem odebrana była Francuzom. B.
 Tamże zw. 10, w. 3. „Gdy jego Delhowie przeprawią się w pław.“
 36) Delhi — jazda turecka.
 Stanca LXXIII, w. 1. „Grecyo, zabytku przebrzmiałego świata.“
 37) O dzisiejszym stanie Grecyi i Turcyi, patrz notę D.
 Stanca LXXIV, w. 1. „Duchu swobody! gdy z tobą na Fyle.“
 38) Fyle, z któréj szczytu cudny widok na Ateny, posiada dziś jeszcze znaczne zwaliska; przed wypędzeniem trzydziestu tyranów, zdobył jéj twierdzę Trazybul. B.
 Stanca LXXVII, w. 4. „Przyjmie znów Franków, swych dawniejszych gości.“
 39) Dotyczy to zajęcia Carogrodu przez Łacinników i panowania ich tamże przez długie lata. B.
 Stanca LXXVII, w 5. „Lub Wehabitów płód ten, co świętości.“
 40) Mekka i Medyna wzięte były przez sektę Wehabitów, która z każdym rokiem wzrasta. B.
 Stanca LXXIX, w. 2. „Niż tu, Stambule, ongi ich korono.“
 41) O Konstantynopolu lord Byron tak się w jednym z swych listów wyraża: „Widziałem ruiny Aten, Efezu i Delfów, przejechałem większą część Turcyi, oraz niejednę część Europy i Azyi, nigdzie atoli nie widziałem dzieła natury lub sztuki, któreby takie wywierało wrażenie, jak tutaj widok każdéj strony, od „Siedmiu wież“, aż do końca „Złotego Rogu“.
 Stanca LXXXI, w. 1. „Niejeden kaik mignie w chyżym locie.“
 42) Kaiki — małe czółna tureckie.
 Stanca LXXXV, w. 3. „Śnieg gór i zieleń łanów do téj doby.“
 43) Na niejednéj z gór, głównie zaś na Liakurze śnieg nigdy nie topnieje całkowicie, wytrzymuje on największy upał lata; nigdy natomiast nie widziałem śniegu na dolinach, choć byłem tam zimą. B.
 Stanca LXXXVI, w. 2. „Na los zwalonych sióstr jeszcze się żalą.“
 44) Na górze Penteliku, skąd brano marmur na publiczne gmachy Aten; nazwisko nowożytne téj góry brzmi „Mendeli“. Olbrzymia grota, utworzona przez kamieniołomy, pozostała dotychczas i pozostanie do końca wieków. B.
 Stanca LXXXVI, w 4. „Skały Kolonny, co się w morzu palą.“
 45. W całéj Attyce, wyjąwszy Ateny i Maraton, niéma miejscowości bardziéj interesującéj nad przylądek Kolonny. Dla starożytnika i artysty stanowi szesnaście znajdujących się tamże kolumn niewyczerpane źródło spostrzeżeń i wzorów; dla filozofa pożądaną będzie jako domniemane miejsce niejednego z dyskursów Platona; podróżnika zaś zachwyci piękność widoku na „wyspy wieńczące głębiny egejskie“; dla Anglika przedstawia Kolonna inny jeszcze interes: jest to miejsce, na którem odgrywa się Falconnera „Rozbicie okrętu“. Pallada i Platon zapomniani dzisiaj, we wspomnieniu Falconnera i Campbella: