Strona:Jerzy Strzemię-Janowski - Karmazyny i żuliki.djvu/197

Wysłanie nastąpiło na zarządzenie gabinetu wojskowego Ministra Spraw Wojskowych. KASZTANKA była klaczą wierzchową, używaną pod siodłem przez Marszałka Piłsudskiego od r. 1914. KASZTANKA brała udział 11.11 w defiladzie, będąc poraz ostatni dosiadana przez Marszałka Piłsudskiego.
 W dniu 21.11. 1927 została odesłana do Mińska Mazowieckiego, transportem kolejowym, gdzie w drodze zachorowała. Przywieziona na dworzec miejscowy, pomimo udzielonych zabiegów lekarskich, przez lekarza weteren. 7 p. Ułanów, por. W. Koppe, nie zdołała się już podnieść. Została przewieziona do koszar. Wobec pogarszania się stanu zdrowia, została zawezwana pomoc lekarska z Warszawy i, w nocy z dnia 21 na 22.11. przybyli ppłk. lekarz weter. Konrad Millak i ppłk. lek. weter. Wład. Kulczycki. Lekarze ci nadal czynili energiczne zabiegi lekarskie — nie zdołali polepszyć stanu zdrowia i o godz. 10-ej tegoż dnia, wydali następujące orzeczenie:
 — Poważny uraz wewnętrzny.... silne zaburzenie naczyń krwionośnych i serca.
 KASZTANKA padła dnia 23.11. o godzinie 5-ej.
 Podobno w wagonie, KASZTANKA chciała przedostać się na drugą stronę przegrody — uderzyła kręgosłupem z całej siły o drąg i to było powodem jej śmierci. Wedle kalendarzowych dni pana Marszałka, 13-ka i tu odegrała rolę. Równo trzynaście lat Mu służyła. Kochały ją i pieściły