194
194
Najlepsza na Moskwę psota,
Palnąć w łeb jedyna nota.
Dalej strzelcy, tyraliery i t. d.
Spraw się chwacko bracie młody,
Bo z Moskwą nie ma już zgody,
Świadczą czyny Murawiewa,
Jaką piosnkę car nam śpiewa.
Dalej strzelcy, tyraliery i t. d.
A więc z Bogiem i bez trwogi
Do walki idźmy na wrogi,
Na ich hasło łowię, łowię,
Jezus Marya odpowie.
Dalej strzelcy, tyraliery i t. d.
Nr. 107. Krzyż za lud. (Na nutę ilirską: „Nek se hrusti szaka m ala“). Dalej bracia topór w dłonie, Ciąć w przemocy harde czoło, Lud nasz biedny w nędzy tonie, Płacz i jęki słychać w koło. Dalej bracia, dźwigać Lud Wielki, biedny, Polski Lud! Dalej, bracia, dłoń do dłoni, Dźwigać naszą biedną ziemię —■ Niechaj cały świat się skłoni Dziwując to Boże plemię. I zdziwuje niby cud, Zmartwychwstały Polski Lud! Słabych wspierać, przemoc chłostać — Niszczyć przesąd, światło szerzyć — I w tej walce królom dostać, To nasz zakon — w to nam wierzyć; Choćby życiem wieńczyć trud, Byle dźwignąć Polski Lud! Mąż wśród walki nie truchleje — Prawda, w kaźniach tylu braci! Lecz gdzie walka, krew się leje, Wolność ludu krew tę spłaci. A więc i ten krzyż za Lud, I ten jeszcze krzyż za Lud! Marceli Skatkowskr. Nr. 108. Pieśń z r. 1863. Chcecie bym wam zaśpiewał, Nutą serca rozgrzewał, Pilno na to zważajcie, Co wam powiem słuchajcie: Idźmy, bijmy Moskali, Świat nas za to pochwali; Walczmy za swą krainę, Pędźmy licho za Dźwinę. Naród niegdyś szczęśliwy, Krwi i łupów nie chciwy, Niewolą dziś stargany, Dźwiga srogie kajdany. Idźmy, bijmy Moskali i t. d. Sprzedali nas panowie, Wspólnej Matki synowie, Więc dziś na nich nie łóżmy, Sami sobie pomóżmy. Idźmy, bijmy Moskali i t. d. W bójce przeszło rok minął, Naród przecież nie zginął, Bóg nam sprzyja widocznie, W ięc niech żaden nie spocznie. Idźmy, bijmy M oskali i t. d. Nr. 109. Pożegnanie. Panna młoda, Jak jagoda,
