Strona:Johannes Walther - Wstęp do gieologji.djvu/17

Ta strona została przepisana.
—   7   —
III. Paleontologja[1].
Porównaj wymienione pod I dzieła Crednera, Kaysera, Touli i pod V Frecha i Neumayra; prócz tego:
Koken, Die Leitfossilien. Leipzig, 1896, str. 848 z 900 ryc.
Steinmann, Einführung in die Palaontologie. II Aufl. Leipzig, 1907, str. 542 z 902 ryc
Zittel, Grundziige der Palaontologie II Aufl. (dotychczas T. I), München-Berlin, 1903, str. 558 z 1405 ryc.


IV. Gieologja dynamiczna[2].
Prócz dzieł Crednera, Gümbla, Kaysera, Touli, wymienionych pod I i Neumayra pod V:
Łoziński, Ziemia i jej budowa (wydawn. Tow. naucz. szk. wyźsz. Nauka i Sztuka). Lwów, 1907.
Nałkowski, Gieografja fizyczna. Warszawa, 1904, str. 269 z 106 ryc. i 10 mapami.

Brückner, Die feste Erdrinde (w dziele Hann, Brückner, Kirchhoff, Allgemeine Erdkunde, także osobno). Wien, 1897.
Fritsch, Allgemeine Geologie. Stuttgart, 1888, str. 500 z 102 ryc.
Piltz, Aufgaben und Fragen für Naturbeobachtung der Schüler in der Heimat. Weimar, 1902.
Richthoffen, Führer für Forschungsreisende. Berlin, 1886. Neudruck, str. 745 z 111 ryc.
Supan, Physische Erdkunde. II Aufl. Leipzig, 1903, z 330 ryc. i 20 map.
Waltber Joh. Allgemeine Meereskunde. Leipzig, 1893, st. 296 z 72 ryc. i 1 mapą.
Einleitung in die Geologie. Jena, 1893/94, str. 1055.
Das Gesetz der Wüstenbildung. Berlin, 1900, str. 175, z 50 ryc.


  1. Paleontologja = nauka o dawnych roślinach, zwierzętach i ich skamieniałościach.
  2. Gieologja dynamiczna mówi o zjawiskach gieologicznych i siłach, które je powodują.