Strona:Jules Verne - Piętnastoletni kapitan.djvu/160

Ta strona została przepisana.

presję na rządy poszczególnych państw. I w rezultacie Anglja zniosła niewolnictwo w swych kolonjach w 1807 r., Francja w 1814-m.
Wszelako traktat, jaki te dwa wielkie mocarstwa zawarły pomiędzy sobą w tej sprawie, istniał początkowo na papierze jedynie.
Handlarze, bez względu na jego istnienie, bez żadnej zmiany uwijali się po morzach, dowożąc do wszystkich portów Ameryki, Azji i Australji swój ładunek „hebanu”. Koniecznością się stało rozpoczęcie akcji, któraby się okazała zdolną i silną, by nakazać poszanowanie prawa. I oto Stany Zjednoczone, w 1820 r., uznały handel niewolnikami za rozbój morski, za tym przykładem, w roku 1823-m, pośpieszyła również i Anglja, odgłaszając, iż każdy, pochwycony na zajmowaniu się handlem niewolnikami, będzie karany śmiercią. Wślad za prawami temi poszły i czyny. Okręty wojenne Ameryki Północnej, Anglji i Francji — bez miłosierdzia i bardzo wytrwale ścigać zaczęły statki, przewozem murzynów się zajmujące. Stany Południowe Ameryki wszelako, a także Hiszpanja i Portugalja, nie uznały zniesienia niewolnictwa; wywóz więc murzynów do Ameryki Południowej oraz kolonji portugalskich i hiszpańskich nie ustawał. Te trzy państwa przeto bez zmiany najmniej-