Ta strona została uwierzytelniona.
— — Lecą z kasztanu liście,
Żałobne, obłąkane,
Naziem się kładą złociście,
A kasztan moknie, moknie,
Siedzisz, moja dobra, przy oknie,
Siedzisz, moja miła, przy oknie...
...A może świeci słońce?
107
Strona:Julian Tuwim - Czyhanie na Boga.djvu/109
