typ mężczyzny! Przypatrz się pan temu oku dumnemu, téj powierzchowności, z któréj promienieje godność, jego postawie tak odróżniającéj się od postawy Yankesa. P. Hatch wraca z Niemiec i z Anglii, gdzie głosił mormonizm z powodzeniem, gdyż sekta ta liczy w Europie wielką liczbę stronników, którym pozwala zastosowywać się do praw ich kraju.
— Rzeczywiście, rzekłem, sądzę, że w Europie wielożeństwo jest im wzbronione.
— Zapewnie, kochany panie, lecz nie myśl, że wielożeństwo jest obowiązujące dla Mormonów. Brigham Young posiada harem, gdyż jemu to wypada; lecz wszyscy zwolennicy nie naśladują go na brzegach jeziora Słonego.
— Doprawdy! A p. Hatch?
— P. Hatch ma tylko jedną żonę, i uważa to za dostateczne. Zresztą, zamyśla nam objaśnić swój system, któregokolwiek wieczora w osobnym odczycie.
— Sala będzie zapełniona, — wtrąciłem.
— Tak, — odpowiedział Pitferge, — jeżeli gra nie zabierze mu zbyt wielu słuchaczy. Pan wiesz, że tu grają w kajucie na przodzie okrętu. Jest tam pewien Anglik twarzy brzydkiéj i odrażającéj; on to zdaje się przewodzi w gronie tych graczów. Jest to zły człowiek, opinii szkaradnéj. Czy go Pan zauważyłeś?
Niektóre szczegóły, dodane przez doktora, dały mi poznać to indywiduum, które tego samego poranku, odznaczało się swemi bezzasadnemi zakładami, co do owych szczątków, pływających na morzu.
Mój sposób poznawania ludzi nie omylił mnie. Dean Pitferge powiedział, że on się nazywa Harry[1] Drake. Był to syn przemysłowca z Kalkutty, gracz, birbant, lubiący się pojedynkować prawie zrujnowany; jechał on prawdopodobnie do Ameryki, spróbować życia awanturniczego.
— Tacy ludzie, dodał Doktór, znajdują zawsze pochlebców, którzy ich pod niebiosa wynoszą; i ten już ma swoje kółko łotrów a on jest w nim punktem środkowym. Pomiędzy niemi spostrzegłem małego człowieka kusego, twarzy okrągłéj, z nosem spłaszczonym, z wargami grubemi, w oku-
- ↑ Henryk.
