kowe ruchy tym wszystkim głowom, czepiali się jeden drugiego, zcicha, bez żartów. Lecz koniec końcem nie można się było obawiać upadku. Zaczęło się od Ocean-Time. Ocean-Time był to dziennik codzienny, polityczny, handlowy i naukowy, który założyli pasażerowie dla użytku na okręcie. Amerykanie i Anglicy lubili bardzo ten rodzaj spędzenia czasu. Pismo swe redagują podczas dnia. Powiedzmy, że jeżeli redaktorzy nie są trudni w wyborze artykułów, to tem bardziéj czytelnicy. Poprzestają na małem, a nawet „za małem“.
Ten numer z 1-go kwietnia obejmował artykuł wstępny dosyć niejasny, polityki ogólnéj, fakta rozmaite, któreby nie rozśmieszyły francuza, kurs giełdy mało zabawny, telegramy bardzo naiwne i kilka bladych nowin podręcznych. Przy tem wszystkiem podobne żarty zajmują, tylko tych, którzy je tworzą. Szanowny Mac-Alpine, Amerykanin dogmatyczny, czytał z przekonaniem te wypracowania mało żartobliwe, z wielkiem uwielbieniem słuchaczy, i zakończył swe czytanie nowinami następującemi:
— Zawiadamiają, że prezydent Jonson abdykował na rzecz jenerała Granta.
— Donoszą, jako rzecz pewną, że papież Pijus IX wyznaczył księcia cesarskiego na swego następcę.
— Mówią, że Ferdynand Cortez, rozpoczął proces o przedruk, z Cesarzem Napoleonem III, za podbicie Meksyku.
Kiedy Ocean Time został dostatecznie wychwalony, szanowny P. Ewing bardzo ładny chłopiec, tenor, zaśpiewał: Piękną wyspę na morzu, z całą, ostrością gardła angielskiego.
Reading (czytanie) wydawało mi się przedmiotem wątpliwego powabu. Był to sobie po prostu jakiś zacny Teksyjczyk, który przeczytał dwie czy trzy kartki z książki najprzód głosem cichym a potem głośno.
„Śpiew pasterza“ na fortepijan solo, przez panią Alloway, angielkę, która grała „en blond mineur“ jakby powiedział Teofil Gautier, i facecyja szkocka doktora T... zakończyły pierwszą część programu.
Po dziesięciu minutach przestanku, w przeciągu którego żaden ze słuchaczów nie opuścił swego miejsca, druga część koncertu rozpoczęła się.
Francuz Paweł V... zagrał dwa zachwycające walce, do-
Strona:Julijusz Verne-Miasto pływające.djvu/055
Ta strona została skorygowana.
47