Ta strona została uwierzytelniona.
świat. Nie ustanę, nie spocznę, nie wytchnę, dopóki z pod pokładu nie zawołasz ku mnie, twarz od ognistej czeluści odwróciwszy:
— Mój bracie!..
Strona:Juliusz Kaden-Bandrowski - W cieniu zapomnianej olszyny.djvu/242
