Strona:Juliusz Verne-500 milionów Begumy.djvu/015

każdy Anglik okazuje dla tytułów szlacheckich, szczęśliwy jestem, żem pana wynalazł i że pierwszy mogę mu złożyć hołdy moje.
 — Ten człowiek ma pomięszanie zmysłów — pomyślał doktor. — Przytrafia się to dosyć często między »trupiemi głowami!«
 Solicitor wyczytał diagnozę tę z oczu doktora.
 — Wcale nie jestem waryatem — odpowiedział spokojnie. — Jesteś pan obecnie jedynym znanym dziedzicem tytułu baroneta, który na przedstawienie jenerał gubernatora prowincyi Bengalu nadany został Janowi Jakóbowi Langévol; był on naturalizowanym poddanym angielskim w 1819 r., wdowcem po Begum Gokoll i dożywotnim posiadaczem dóbr tejże. Zmarł w 1841 r., pozostawiwszy jednego tylko syna, idyotę i bezdzietnego, który umarł bez testamentu w 1869 r. Trzydzieści lat temu, dziedzictwo to wynosiło około pięć milionów sterlingów. Trzymane pod sekwestrem i opieką, przynosiło ono procenta, które całkowicie prawie kapitalizowały się za życia niedołężnego syna Jana Jakóba Lallgévol’a. W 1870 r. spadek ten oszacowano na okrągłą cyfrę dwadzieścia jeden milionów sterlingów, czyli pięćset dwadzieścia jeden milionów franków. Za wyrokiem sądowym w Agra, zatwierdzonym przez sąd wyższy w Delhi, le-