Strona:Juliusz Verne-500 milionów Begumy.djvu/227

 — Co za żart!.. To intryga! Jak można wymyślić podobne kłamstwo?
 — Ho! ho! — mówili inni — nie ma dymu bez ognia!
 — Kto tak mocno stoi, jakże upaść może?
 — Upaść zawsze można!
 — Ależ, panie, same nieruchomości i narzędzia stanowią kapitał osiemdziesięciu milionów dolarów! — wołał jeden.
 — Nie rachując surowca i stali, materyałów surowych i przerobionych! — odpowiadał drugi.
 — I ja to właśnie mówię! Schultze wart jest dziewięćdziesiąt milionów i gotów jestem zapłacić je w każdej chwili.
 — Ależ przecie, jakże wytłomaczysz to zawieszenie wypłat?
 — Wcale sobie tego nie tłumaczę!.. Nie wierzę temu!
 — Jak gdyby takie rzeczy nie przytrafiały się codziennie, nawet z domami mającymi reputacyę silnie stojących.
 — Stahlsladt nie jest domem, to jest miasto!
 — Zresztą, niepodobna, żeby się tak skończyć miało! Utworzy się zapewne kompania, która w ręce swoje weźmie jego interesy!
 — Ale dla czegóż u dyabła Schultze nie