Strona:Juliusz Verne-Hektor Servadac cz.2.djvu/030

 — Wiadomości o Europie! — zawołał — on chce wiadomości o Europie!
 — Tak... tak!... — odrzekł Izaak — chwytając się za krzesło profesora, by lepiej oprzeć się szturchańcom Ben-Zufa.
 — A to na co? — zapytał Palmiryn Rosette.
 — Ażeby powrócić tam!
 — Powrócić tam!... którego dziś mamy? — zapytał profesor, zwracając się do byłego swego ucznia.
 — Dziś jest 20ty kwietnia — odrzekł kapitan Serwadac.
 — Otóż dziś, 20go kwietnia — zaczął znowu Palmiryn Rosette, którego czoło zdawało się rozpromieniać — dziś Europa znajduje się w odległości stu dwudziestu trzech milionów mil od nas!
 Izaak Hakhabut przybrał minę człowieka, któremuby wyrywano serce.
 — Jakto? — zapytał Palmiryn Rosette — więc tu nic nie wiadomo?
 — Oto co jest wiadomem — odrzekł kapitan Servadac.
 I w niewielu słowach opisał profesorowi sytuacyę. Opowiedział wszystko, co się wydarzyło od nocy 31 grudnia; jako Dobryna przedsiębrała wyprawę dla odkryć; jak odkryła co pozostało z dawnego kontynentu, to jest kilka punktów Tunisu, Sardynii, Gibraltaru, Formentery; jako trzykrotnie dokumenta bezimienne wpadły do rąk poszukiwaczów, jak nakoniec opuszczono wyspę