Strona:Juliusz Verne-Hektor Servadac cz.2.djvu/079

komety, jak Ben-Zuf Montmartre. Każdy broni swego dobra z jednakową gorliwością.
 Nakoniec profesor przemówił znowu — zwracając się do swoich uczniów — to jest słuchaczów.
 — Panowie — powiedział — znamy teraz średnicę, obwód, powierzchnię i objętość Galii. Jest to już coś, ale jeszcze nie wszystko. Zamierzam jeszcze otrzymać, za pomocą bezpośredniego wymiaru, jej masę i gęstość i poznać jakie jest natężenie ciężkości na jej powierzchni.
 — Trudno to będzie — rzekł hrabia.
 — Mniejsza o to. Chcę wiedzieć, ile waży mój kometa — i będę wiedział.
 — Utrudni nieco rozwiązanie tego zadania — zauważył porucznik Prokop — okoliczność, że nie wiemy z jakiej substancyi Galia jest utworzona.
 — A! to nie wiecie, co to za materya? — zapytał profesor.
 — Nie wiemy — odrzekł hrabia — i jeżeli pan możesz oświecić nas pod tym względem...
 — Eh! panowie, co to mię obchodzi! — zawołał Palmiryn Rosette cierpko — ja i bez tego rozwiążę moje zadanie!
 — Jak się panu podoba, kochany profesorze — odrzekł Hektor Servadac; — jesteśmy na jego rozkazy.
 — Mam jeszcze ze spostrzeżeniami i wyrachowaniami na miesiąc roboty — powiedział Palmiryn Rosette cierpko — więc pewno zechcecie zaczekać aż skończę!...