pyszne szkice amatora angielskiego Waren de La Rue, i nakoniec kartę według rzutu prostokątnego pp. Lecouturier i Chapuis, piękny model wydany w 1860 r. odznaczający się czystością rysunku, i bardzo dobrym układem.
Taką jest nomenklatura różnych kart odnoszących się do świata księżycowego. Barbicane dwie z nich posiadał, to jest karty pp. Beer i Maedler, oraz pp. Chapuis i Lecouturier. One powinny mu były o wiele ułatwić prace jego obserwacyjne.
Z narzędzi optycznych posiadał on wyborne lunety morskie, umyślnie do tej zrobione podróży. Powiększały one sto razy przedmioty, a przeto księżyc zbliżałyby do ziemi na odległość mniej niż tysiąc lieues. Lecz wtedy, na odległości która około trzeciej godziny z rana nie przechodziła stu dwudziestu kilometrów, i w miejscu którego spokojności nie zamięszała żadna atmosfera, te narzędzia powinny były poziom księżycowy sprowadzić mniej jak do tysiąca pięciuset metrów.
