Strona:Juliusz Verne-Podróż do Bieguna Północnego cz.1.djvu/251

243

 — Rozpalić ogień pod kotłem! mówili jedni.
 — Ale czemże go rozpalić? pytali inni.
 — A wszystkiego mamy węgla tylko na dwa miesiące! wołał Pen.
 — Przy czemże się grzać będziemy podczas mrozów? dorzucił Clifton.
 — Chyba nam przyjdzie spalić okręt aż do poziomu wody! odezwał się Gripper.
 — A później i maszty w piec wpakować! dodał Waren.
 Shandon patrzył badawczo w oczy Wallowi. Inżynierowie-mechanicy osłupieli, i wachali się zejść na dół do machiny.
 — Czyście mnie słyszeli? zawołał kapitan głosem gniewnym.
 Brunton postąpił już do drzwiczek pod pomost prowadzących, lecz zatrzymał się jeszcze.
 — Nie chodź tam Bruntonie! odezwał się głos jakiś.
 — Kto mówił w tej chwili? zawołał Hatteras.
 — Ja! rzekł Pen podchodząc do kapitana.
 — Co mówiłeś? zapytał tenże.
 — Mówiłem... mówiłem... i mówię jeszcze, że dość już tego, że nie pojedziemy ani na krok dalej, że nie chcemy tam zdychać z pracy i mrozu pod-