Strona:Juliusz Verne-Podróż naokoło świata w 80-ciu dniach.djvu/028

mieszkaniec domu przy ulicy Saville-row powinien był powrócić do siebie dopiero o północy. Wszedłszy do swego pokoju, pan Fogg zawołał:
 — Obieżyświecie!
 Obieżyświat nie odzywał się. Wołanie to o niewłaściwej godzinie mogło się do kogo innego odnosić.
 — Obieżyświecie! — powtórzył pan Fogg, nie podnosząc głosu.
 Obieżyświat ukazał się we drzwiach.
 — Wołałem cię dwa razy — rzekł pan Fogg.
 — Wszak niema jeszcze dwunastej — wyjmując zegarek, odpowiedział sługa.
 — Wiem o tem — odparł pan Fogg, nie robię ci też wyrzutów. Za dziesięć minut wyjeżdżamy do Dovru i Calais.
 Francuz skrzywił się nieznacznie. Zdawało mu się, iż się przesłyszał.
 — Pan wyjeżdża? — spytał.
 — Tak — odrzekł pan Fogg. — Udamy się w podróż naokoło świata.
 Na te słowa Obieżyświat wytrzeszczył oczy, opuścił ramiona i cała postać jego wyrażała najwyższe zdumienie.
 — Podróż naokoło świata — wyszeptał.
 — Którą odbędziemy w 80 dniach, nie mamy więc chwili do stracenia.