Strona:Juliusz Verne-Podróż naokoło świata w 80-ciu dniach.djvu/255

 Pan Fogg, nie zrażając się tem wcale, kazał wciąż dokładać węgla, a następnie rozkazał Obieżyświatowi sprowadzić kapitana Speedy.
 Odważny chłopiec schodził do kajuty, jakby szedł do klatki tygrysa.
 — Będzie pewnie wściekły — rzekł do siebie Obieżyświat.
 W samej rzeczy w kilka chwil później wśród krzyków i przekleństw, kapitan jak bomba wpadł na pokład.
 — Gdzie jesteśmy? — wrzasnął w szalonym gniewie.
 — O 1770 mil od Liverpolu — odparł pan Fogg.
 — Rozbójniku! — zawołał Andrew Speedy.
 — Kazałem pana zawołać...
 — Rabusiu morski!...
 — ...byś — ciągnął dalej pan Fogg — byś zechciał mi sprzedać statek...
 — Nie chcę, do stu dyabłów, nie chcę!
 — ...gdyż jestem zmuszony go spalić!...
 — Co!!! spalić mój statek?
 — Tak, przynajmniej w części, gdyż zabrakło opału.
 — Spalić mój statek! — krzyczał kapitan Speedy, nie mogący jeszcze przyjść do siebie. — Statek, który wart jest 50.000 dolarów.