Strona:Juliusz Verne-Podróż naokoło świata w 80-ciu dniach.djvu/270

szoność. Milczał przez parę minut, następnie podniósł oczy na panią Aoudę...
 — Pani — rzekł — czy mi pani przebaczy, iż ją przywiozłem do Anglii?
 — Ja, panie Fogg? — odpowiedziała pani Aouda...
 — Pozwól mi pani skończyć — odparł.
 — Gdy powziąłem myśl zabrania pani ze stron dla niej niebezpiecznych, byłem bogaty i liczyłem, że będę mógł część mojej fortuny oddać do jej rozporządzenia! Dziś jestem zrujnowany!
 — Wiem o tem panie Fogg — odpowiedziała pani Aouda — i zapytuję z kolei, czy przebaczy mi pan, iż udałam się z nim, a może przez opóźnienie wywołane przezemnie, przyczyniłam się do pańskiej ruiny?
 — Pani nie mogłaś zostać w Indyach! Zbawienie twoje zależało na oddaleniu się od tych fanatyków, którzy cię mogli znowuż ująć.
 — A zatem niedość, żeś mnie ocalił od strasznej śmierci, zdaje ci się jeszcze, żeś obowiązany zapewnić mi byt na obczyźnie?
 — Tak, pani, lecz okoliczności zwróciły się przeciwko mnie. Jednakże proszę cię, pani, racz przyjąć to niewiele, co mi jeszcze pozostało.
 — A z panem co się stanie? — zapytała pani Aouda.