Strona:Juliusz Verne - Na około Księżyca.djvu/64

za to wszystkiego od nich możemy się nauczyć.
 — Jak to — pytał Michał — sądzisz, że mieli artystów takich, jak Fidyasz, Michał Anioł, lub Rafael?
 — Tak.
 — Poetów jak Homer, Wirgiliusz, Milton, Lamartine, Hugo?
 — Jestem tego pewny.
 — Filozofów jak Platon. Arystoteles, Descartes, Kant?
 — Ani wątpię o tem.
 — Matematyków jak Archimedes, Euklides, Pascal, Newton.
 — Gotówbym przysiądz.
 — Komików jak Arnal, i fotografów, jak... jak Nadar?
 — Niezawodnie.
 — A więc przyjacielu Barbicanie, jeśli ci Selenici posiadają więcej nauki od nas, dlaczegóż więc nie próbowali zawiązać stosunków z ziemią? Dlaczego nie wyrzucili oni z księżyca na ziemię takiego jak nasz pocisku?
 — Któż ci powiedział, że tego nie uczynili — poważnie odparł Barbicane.
 — W samej rzeczy — dodał Nicholl — przyszłoby im to o wiele łatwiej, aniżeli nam, z tej przyczyny, że siła przyciągająca jest na