Strona:Juliusz Verne - Pięciotygodniowa podróż balonem nad Afryką.djvu/40

ryzykowny... Za miesiąc, za pół roku, za rok, niewątpliwie znajdzie się podróżnik...
 Te wykręty sprawiły skutek przeciwny i doktór drżał z niecierpliwości.
 — Więc chcecz nieszczęsny Dicku, fałszywy przyjacielu, by chwała tych poszukiwań dostała się innemu? Mamże kłamać swej przeszłości? cofać się przed lada przeszkodą, i nikczemnem wahaniem się odwdzięczać za to, co zrobił dla mnie rząd angielski i Towarzystwo królewskie w Londynie?
 — Ale... — odparł Kennedy, który miał wielkie upodobanie w tym spójniku.
 — Ale, — rzekł doktór, — czyż nie wiesz, że nasza podróż wpłynie na powodzenie teraźniejszych przedsiewzięć? Czyż nie słyszałeś, że nowi badacze posuwają się ku środkowi Afryki?
 — Jednakże....
 — Słuchaj mię uważnie Dicku, spójrz na tę mappę.
 Dick spojrzał z rezygnacją.
 — Płyń w górę Nilu, — rzekł Fergusson.
 — Płynę, — odpowiedział uległy Szkot.
 — Przybądź do Gondokoro.
 — Już tam jestem.
 I Kennedy pomyślał: jak łatwa jest taka podróż.... na mappie.
 — Weź cyrkiel i jeden koniec oprzyj na tem mieście, poza które nie przeszli najśmielsi wędrowcy.