Strona:Juliusz Verne - Promień zielony i dziesięć godzin polowania.djvu/237

Ta strona została przepisana.

ces komu innemu, więc wprowadziłem w błąd władzę! Czegoż więcej jeszcze było potrzeba?
Wyobrażam sobie zdumienie, mojego przyjaciela, pianisty, skoro otrzymał wezwanie do sądu karnego w Doullens. Wiem, że nie mógł udowodnić swego alibi i że w skutek tego został skazany na karę pieniężną w ilości 16 franków.
Muszę jednak dodać, że w kilka dni później otrzymał pocztą przesyłkę 32 franków, co nagrodziło mu stratę podwójnie, jednakże plama stawania przed sądem i ukarania za występek nie mogła już być zmyta!

Koniec dziesięciu godzin polowania.