Strona:Juliusz Verne - Przygody na okręcie Chancellor.djvu/94

Ta strona została przepisana.

Wieleż cierpień ukrytych mieści się w tej odpowiedzi miss Herbey. Biedna dziewczyna, sierota, bez przyjaciół, znalazła chwilkę szczęścia na bezludnej skale, pośród Atlantyku.





XIX.

Przez pierwsze pięć dni po utknięciu, ostry i gęsty dym wydobywał się z pod pomostu »Chancellora«, potem zmniejszając się coraz bardziej, znikł nareszcie tak, że od szóstego listopada uważamy pożar za ugaszony. Ażeby nie zaniedbać jednak wszelkich ostrożności, Robert Kurtis każe bezustannie pompować wodę tak, że pudło okrętu zalane jest prawie całkowicie aż do samego pomostu. Z odpływem jednak morza woda opada i dwie płynne powierzchnie układają się do jednakowego poziomu, co dowodzi podług zdania Kurtisa, że otwór musi być bardzo znaczny, jeżeli woda tak szybko może odpływać. Rzeczywiście jeden z majtków zanurzywszy się podczas odpływu morza, odszukał otwór w okręcie, wynoszący przeszło cztery stopy kwadratowe. Woda otworzyła sobie drogę w odległości trzydziestu stóp od rudla i szczyt skał roztrzaskał trzy deski o parę stóp od głów-