Strona:Juliusz Verne - W puszczach Afryki.djvu/41

— 41 —

wszyscy rozproszyli po płaszczyźnie, czy też pozostali w miejscu?... Nie należy zapominać, że słonie biegną bardzo szybko, szybciej niż koń w galopie.
 — Trzeba uciekać, uciekać w tej chwili! — zawołał szybko Kamis.
 — Uciekać? — powtórzył Urdaks.
 Nieszczęśliwy kupiec zrozumiał, że uciekając, straci całą zdobycz, tak drogo nabytą. Ale pozostać w obozie było także niepodobieństwem.
 Maks Huber i Jan Cort czekali na decyzję, postanawiając zastosować się do niej bez oporu.
 Stado słoni zbliżało się z taką wrzawą, że trudno było rozmawiać.
 — Trzeba uciekać jak najprędzej! — wołał Kamis.
 — W którą stronę? — zapytał Huber.
 — W stronę lasu.
 — A krajowcy?
 — Z ich strony mniejsze zagraża nam niebezpieczeństwo, niż ze strony słoni.
 I w istocie należało uciekać w głąb puszczy. Lecz czy starczy na to czasu?.. Czy zdołają przebiec dwa kilometry, gdy słonie znajdują się o kilometr odległości?
 Wszyscy czekali na rozkaz Urdaksa, który ociągał się.
 Wreszcie zawołał:
 — Wóz, wóz, ukryjmy go po za wzgórzem! Może go ocalimy w ten sposób!