Strona:Juliusz Verne - Walka Północy z Południem 01.djvu/163

 Rozkaz został wykonany. Murzyni cofnęli się do wnętrza i właśnie miano zamknąć bramę, kiedy James Burbank, spojrzawszy ostatni raz na zewnątrz, spostrzegł człowieka, biegnącego co sił, jak gdyby się chciał schronić pomiędzy obrońcami Castle-House.
 Kilka razy strzelono do niego z sąsiedniego lasu, ale nie ugodziła go ani jedna kula. Jednym susem skoczył on na mostek i niebawem znalazł się w bezpiecznem schronieniu, za palisadą, od której bramę szczelnie zamknięto.
 — Coś ty za jeden? — zapytał James Burbank.
 — Podwładny pana Harveya, pańskiego plenipotenta w Jacksonville, — odrzekł tenże.
 — Więc to pan Harvey przysłał cię do Castle-House?
 — Tak, ale ponieważ rzeka jest strzeżona, nie mogłem się tu dostać wprost na St-John.
 — I mogłeś się przyłączyć do tej milicyi, do tych napastników, bez obudzenia ich podejrzeń?
 — Tak!... cała gromada rabusiów idzie w ślad za nimi; przystałem więc do nich i upatrzywszy chwilę, zacząłem uciekać, narażając się na kilka wystrzałów.
 — Dobrze, mój przyjacielu, dziękuję ci! — Masz zapewne jaki list od Harveya do mnie?
 — Mam, panie Burbank, — oto jest!...
 James Burbank przeczytał bilecik, w którym pan Harvey nadmieniał, że posłaniec jego, John Bru-