Strona:Juliusz Verne - Walka Północy z Południem 02.pdf/157

 Inne straże nic nie zauważyły, dowodząc tem niedbałego pełnienia służby. W kilka chwil potem, Mars przybył ze swoim ciężarem i złożył go u nóg młodego swego pana.
 Gromadka murzynów obstąpiła Jamesa Burbanka, Gilberta, Edwarda Carrola i rządzcę Perry. Nawpół uduszony, nieznajomy nie zdołałby przemówić, nawet bez knebla na ustach. Z powodu ciemności nie można było ani widzieć jego twarzy, ani poznać z ubioru, czy należy do milicji florydzkiej.
 Mars odwiązał mu usta, poczem wypadało czekać z badaniem, aż odzyska przytomność.
 Nakoniec zawołał: „Ratujcie!“
 — Milcz! — rzekł James Burbank, hamując go. Nie masz się czego lękać z naszej strony!
 — Czego chcecie odemnie?...
 — Żebyś powiedział prawdę...
 — Będzie to zależało od waszych zapytań — rzekł nieznajomy, odzyskawszy nieco pewności siebie. — Przedewszystkiem, chciałbym wiedzieć, czy trzymacie z Południem, czy z Północą?
 — Z Północą.
 — Jestem gotów odpowiadać!
 Gilbert przystąpił do badania.
 — Ilu jest ludzi w oddziale, który tam obozuje? — zapytał.
 — Około dwustu.
 — Dokąd idzie?
 — Ku Ewergladom.