Strona:Juljusz Verne-Czarne Indje.djvu/268

niema do powiedzenia, albo nie może jeszcze przemówić. Nie możemy wątpić o jej przywiązaniu do nas wszystkich! Później, jeżeli mi cokolwiek powie o tem, co dotąd kryje, uwiadomię was natychmiast.
 — Niech i tak będzie — rzekł inżynier, a jednakże to milczenie Nelly, jeżeli ona cośkolwiek wie, zastanawia mnie bardzo, a widząc, że Henryk chce protestować, dodał:
 — Bądź spokojny! Nie powiemy nic tej, która ma zostać twoją żoną.
 — I która by już nią była, gdybyś się ty, mój ojcze, na to zgodził.
 — Mój synu — rzekł Szymon Ford — od dziś za miesiąc może być wasze wesele. Pan zastąpi ojca Nelly, nieprawdaż panie James?
 — Liczcie na mnie Szymonie — odpowiedział inżynier.
 James Starr i jego towarzysze powrócili na folwark. Nic nie powiedzieli nikomu o rezultacie poszukiwań swoich i dla wszystkich pracujących w kopalni, wypadek pozostał zwykłym wypadkiem jedynie. Tylko Szkocja liczyła o jedno jezioro mniej.
 Nella powoli powróciła do swych zwykłych zajęć. Z tej wycieczki na powierzchni hrabstwa zachowała niezatarte wspomnienie życia ze-