Strona:Juljusz Verne-Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi (1897).djvu/137

Ta strona została przepisana.


XIV.

Czarna rzeka.


Część kuli ziemskiej przez wody zajęta, równa się trzem milijonom ośmiuset trzydziestu dwom tysiącom pięciuset pięćdziesięciu ośmiu miryametrom kwadratowym, czyli przeszło trzydziestu ośmiu milijonom hektarów. Ta massa płynna ma objętości dwa milijardy dwieście pięćdziesiąt milijonów mil sześciennych, i tworzyłaby kulę o średnicy sześćdziesięciu mil, ważącą trzy kwintylijony tonnów. Ażeby mieć wyobrażenie o tej cyfrze, należy pamiętać że kwintylijon tak się ma do milijarda jak milijard do jedności, to jest że w kwintylijonie tyle jest milijardów, ile jedności w milijardzie. Ta masa płynna da się jeszcze w przybliżeniu wyrazić ilością wody, którąby wylewały wszystkie rzeki na ziemi przez czterdzieści tysięcy lat.
W epokach geologicznych, po poryodzie ogniowym nastąpił peryod wodny. Ocean w początku całkowicie kulę ziemską pokrywał. Potem stopniowo, w okresach syluryjskich ukazały się wierzchołki gór, wytworzyły się wyspy, znikły potem pod działaniem potopów cząstkowych, znowu się wyłoniły, ustaliły się, połączyły tworząc lądy — dopóki nie przybrały tych zarysów geograficztych, które dziś widzimy. Massy stałe zdobyły na płynnym obszarze przestrzeń trzydziestu siedmiu milijonów sześciuset pięćdziesięciu mil kwadratowych, czyli dwanaście tysięcy dziewięćset szesnaście milijonów hektarów.