Davis Southern Islands. Później Richard Hawkins nazwał je Maiden Islands — wyspami Panieńskiemi. Następnie w początkach ośmnastego wieku nazwane zostały przez rybaków z Saint-Malo, Malwinami, a na koniec Anglicy do których obecnie należą, dali im nazwę wysp Falklandzkich.
Zapuszczone w tych wodach sieci, dostarczyły pięknych okazów wodorostów, a zwłaszcza pewnego rodzaju fukusa, którego korzenie obciążone były najsmaczniejszemi z jadalnych ślimaków. Gęsi i kaczki osiadały tuzinami na platformie, i przeszły wnet do spiżarni statku. Z ryb zauważyłem głównie kościste z rodzaju babek, a zwłaszcza diodomy długie dwa centymetry, posiane na całem ciele białawemi żółtemi plamami.
Podziwiałem także liczne meduzy, i najpiękniejsze z tego rodzaju chryzaory, właściwe wodom Malwińskim. Jedne miały kształt półkulistego parasolika w ciemno-czerwone pręgi, zakończonego dwunastoma foremnemi festonami; inne znowu koszyczka, z którego wysuwały się szerokie liście i długie czerwone prątki. Płynęły poruszając swemi czterema liściowatemi ramionami, i kołysząc w wodzie obfite zwoje macek. Chciałem zachować kilka okazów tych delikatnych zwierzokrzewów — ale to są mgły, cienie, widma, które po wyjęciu ich z rodzinnego żywiołu, rozpływają się zaraz i ulatniają.
Gdy ostatnie wyżyny Malwin zniknęły z horyzontu, Nautilus zanurzył się na dwadzieścia do dwudziestu pięciu metrów, sunąć wzdłuż brzegów amerykańskich. Kapitan Nemo nie pokazywał się.
Strona:Juljusz Verne-Dwadzieścia tysięcy mil podmorskiej żeglugi (1897).djvu/489
Ta strona została przepisana.
