Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/058

— 58 —

chu pana Fogga, że nie obiecał nagrody maszyniście, ażeby pędził prędzej.
 Nie wiedział zacny chłopak, że to, co było możliwe na parowcu, w żaden sposób nie mogło się zastosować do pociągu.
 Ku wieczorowi zbliżono się do gór Sutpur.
 Nazajutrz 22-go października Passepartout na zapytanie brygadjera odpowiedział, że jest trzecia rano.
 Sir Franciszek odpowiedział mu to samo, co niegdyś Fix, że różnica między czasem w Londynie, a tutejszym jest już kilkugodzinna. Starał się go nakłonić do uregulowania zegarka, ale namowa była bezużyteczna, Passepartout nie chciał zmienić nic w chromometrze, który służył całej jego rodzinie za wskaźnik czasu.
 Była to niewinna manja, dla nikogo wszak nieszkodliwa.
 O godzinie ósmej rano, przed stacją Rothalem, pociąg stanął pośród pustyni, z kilku zaledwie chatkami.
 Konduktor stanął przed linją wagonów mówiąc:
 — Pasażerowie wysiadają tutaj!
 Filip Fogg spojrzał na brygadjera, który zdawał się nie rozumieć tego przystanku wśród obszernego i pustego pola.