Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/132

— 132 —

 — Panie Fix, mówił on niewyraźnie, — chociażby wszystko to co pan mówił, było prawdą, gdyby nawet pan mój był tym złodziejem, którego pan szuka... byłem i jestem jego służącym... widziałem jego szlachetność i uczciwość... Nie zdradzę go nigdy, nigdy... za żadne skarby świata...
 Pochodzę z wsi, gdzie się nie jada takiego chleba!... chleba zdrady...
 — Odmawiasz mi pan?
 — A więc pozostanie na tem, że nic nie było mówione, — powiedział zawiedziony Fix.
 — I pijmy!
 Passepartout czuł się coraz bardziej osłabiony przez picie.
 Fix postanowił go za jakąbądź cenę odłączyć od pana Fogga, aby przeszkodzić powtórzeniu rozmowy, jak również opóźnić wyjazd.
 Na stole leżały fajki z opjum. Fix wsadził jedną w rękę Passepartout, który wziął ją, zapalił, włożył do ust, wciągnął dym parę razy i opadł z głową opuszczoną na piersi, nieprzytomny.
 — Nakoniec, — powiedział Fix, widząc sennego Passepartout, — Pan Fogg nie będzie uprzedzony o odpłynięciu parowca, a jeśli i pojedzie, to bez tego przeklętego Francuza!
 I wyszedł, zapłaciwszy za poczęstunek.