Strona:Juljusz Verne-Podróż naokoło świata w ośmdziesiąt dni.pdf/201

— 201 —

 — Zrobi pan jak zechce, — odpowiedział. — Ale jeśli mi pan chce wyrządzić przysługę, to zostań pan z panią Andą. W razie gdyby mnie spotkało nieszczęście...
 Bladość okryła oblicze inspektora policji. Oddalić się od człowieka, za którym dotąd krok w krok postępował! Pozwolić mu narażać się w tej pustyni.
 Fix spojrzał bystro na dżentelmena i mimo uprzedzenia do niego, spuścił wzrok przed jego spokojnem i szczerem wejrzeniem.
 — Zostanę, — odpowiedział.
 W kilka minut potem pan Fogg uścisnął na pożegnanie rękę młodej kobiety, oddał jej swą kosztowną walizkę, poczem odszedł z gromadką żołnierzy i sierżantem.
 Ale przed wyruszeniem na wyprawę, rzekł do żołnierzy.
 — Moi przyjaciele, tysiąc funtów dla was, jeśli wyswobodzimy więźniów!
 Była to godzina dwunasta w południe. Pani Anda weszła do pokoiku na stacji i tam rozmyślała nad tem, jak szlachetnym był pan Fogg, jak nie zawahał się poświęcić całej swej fortuny, aby uratować Passepartout. W oczach jej urastał on na bohatera.
 Inspektor Fix nie myślał tak dobrze o ściganym przez siebie dżentelmenie. Przechadzał