Strona:Juljusz Verne-Podróż podziemna.pdf/059

 Po przebudzeniu się, posłyszałem głos mego stryja, rozmawiającego w sąsiedniej sali.
 Wstałem natychmiast i poszedłem, aby wspólnie rozmawiać.
 Właśnie stał przed stryjem człowiek wysokiego wzrostu, o ruchach energicznych.
 Oczy jego, osadzone głęboko w bardzo dużej głowie, wykazywały inteligencję. Miały one kolor błękitny, a wyraz marzycielski.
 Długie włosy opadały mu na ramiona, wyraz twarzy był energiczny i skupiony.
 Wszystko w nim znamionowało temperament spokojny, ale charakter stanowczy i wytrwały.
 Spokojny ten i pełen godności człowiek zajmował się łowieniem edredońskich kaczek, ptaków, których puch stanowi największe bogactwo wyspy.
 Puch ten nazywa się edredonem i z łatwością bywa zbierany.
 W pierwszych dniach lata, samica, gatunek prześlicznej kaczki, buduje swe gniazdko pomiędzy skałami.
 Po zbudowaniu gniazda wyścieła je miękkim puchem, który wydziera ze swej piersi.
 Nadchodzi myśliwy, bierze gniazdo, a sa-