Strona:Juljusz Verne - Dwaj Frontignacy.djvu/039

Ta strona została uwierzytelniona.
Roquamora)Pan Roquamor — mój mąż.
Frontignac.
A! bardzo mi przyjemnie poznać pana.
Roquamor (szorstko)
Hę? —
Frontignac.
Długi czas czekałem na zaszczyt poznania pana. Pani Roquamor wyrażała się zawsze tak zaszczytnie i pochlebnie o panu.... Człowiek, tak inteligentny, tak dobrze wychowany — dowcipny, miły, uprzejmy, grzeczny, wykształcony....
Roquamor. (obracając się do niego tyłem)
Hm!
Marcandier (n.s.)
Nie w najlepszej ze sobą zgodzie — gdyby