przymiotów serca i duszy, wobec których podniosły ją pierwsze wieki ery chrześciańskiej na równy poziom z mężczyznami, tych zalet, wobec których stulecia późniejsze rycerskich zapasów kazały bohaterom z spiżu i stali kruszyć kopie pod kolorem szarf drobną upiętych rączką.
Wystąpienie w tym kierunku Kamilli na zebraniu, dowód cywilnej odwagi, żywe obudziło zainteresowanie, dało impuls do słów uznania ze strony poważnych osobistości pierwszorzędnych sfer naszego społeczeństwa.
Powabnem było w tym czasie przyjęcie, zgotowane przez Kamillę dla przybyłych na zjazd z pod rosyjskiego zaboru przedstawicielek kobiecego ruchu. Honorowe miejsce zajęła przy stole Walerya Marrené Morzkowska, obok Józefa Bojanowska, Zawolska, Antonina Marrené (córka), Paulina z Koczalskich Reinschmidt, obecnie redaktorka „Steru“, podczas gdy grono dalszych uczestniczek składały towarzyszki Kamilli, koleżanki po trudach, reprezentantki prac kobiecych w mieście naszem, jak Stefania Wechsler, Zofia Romanowicz, Anna Lewicka, Sabina Jaworska, Julia Barewicz itp. Serdeczna pogadanka, wymiana myśli, zdań i poglądow mnogo zajęła godzin czasu, a gdy spóźniona pora czasu zniewoliła do rozejścia się, pokazało się, iż wiele, wiele pozostało joszcze donośnych spraw i kwestyj jako nieporuszony temat przez rozdzielone wprawdzie słupami
Strona:Kamilla Poh.djvu/040
Ta strona została uwierzytelniona.