Strona:Kanalizacya miasta Warszawy jako narzędzie judaizmu i szarlataneryi.djvu/25

łącznie na pola wiejskie, jako jedyną rękojmię trwałego dobrobytu ludzkości.
 Nieśmiertelny pisarz Wiktor Hugo, charakteryzując obrazowo szkodliwość kanalizacyi miast francuskich za czasów panowania cezaryzmu, powiada w swych «Nędznikach«: «największym zbytkiem miast, rozrzutnością, zabawą nierozumną, szaleństwem, zaślepieniem, ucztą Sardanapala są kanały miejskie. Paryż ze swemi naukami, sztukami, kanałami, stałby się przedmiotem pośmiewiska i pogardy dla wieśniaka chińskiego».
 Sławny minister Palmerston, ganiąc w parlamencie angielskim wypuszczanie nawozów kloacznych do kanałów, powiedział: «błoto każde jest nieczystością, póki leży na niewłaściwem miejscu. Miejscem właściwem dla nieczystości miejskich jest rola. Wierzajcie mi, że wiele pracy i trosk ubyłoby nam, gdybyśmy mogli raz już dojść do tego dobrze zrozumianego interesu własnego, ażeby wsie żywiły miasta, a miasta użyzniały pola wiejskie».
 Głośny ekonomista Carey, opisując w swej Ekonomii smutny stan rolnictwa Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej i zbliżający się kataklizm państwowy jankesów od rabunkowej gospodarki fermerów i kanalizacyi miast pisze: «wskutek eksploatacyi rabunkowej sił gleby, nierozsądkiem byłoby przypuszczać, ażeby dobrobyt narodowy mógł dalej wzrastać. Jest to tylko kwestya czasu, a czas najlepiej pokaże, co tracimy. Wszakże nie zagraża jeszcze upadek republice naszej, przez zniszczenie tak olbrzymiej ilości materyi płodotwórczych, lecz napewno przyjdzie czas, kiedy Ameryka tak samo jak Rzym lub Grecya zajmie miejsce w ruinach przeszłości».
 Wielki reformator rolnictwa Liebig, krytykując, zdziczoną przez wyznawców czystego rozumu (kantyzm) i talmudu, cywilizacyę pangermańską i oskarżając takową na punkcie zupełnej nieświadomości praw natury wyjaśnia