Strona:Karol Boromeusz Hoffman - O panslawizmie zachodnim.pdf/14

dzikszém barbarzyństwem. Od północy siedzieli im na karku Normanowie i Czudowie czyli Finnowie, od wschodu i południa wędrowne i rozbójnicze hordy bądź uralskiego bądź tureckiego szczepu, jako to: Awarowie, Bółgarowie, Ugry czyli Węgrzy, Turcy, Połowcy, Peczeńcy i t. d. Niepokojeni od wieków podobném sąsiedztwem, zmuszani częstokroć do opłacania danin lub wpuszczania najezdniczych osad do własnéj swéj ziemi, padli na myśl poddania się jedynowładztwu i przyzwali w pomoc szczep wojowniczy germańsko-normandsko-skandynawski Waregów czyli Rusów. Działo się to w drugiéj połowie IX. wieku. Około roku 859 ery Chr. przybył Ruryk z Rusami, uorganizował rząd jedynowładny, poskromił najazdy azyatyckich barbarzyńców, a połączywszy w jedno ciało przyległe pokolenia słowiańskie, położył kamień węgielny państwu, które dziś nazywamy Rosją. Waregowie czyli Rusy wsiąknęli z czasem w naród, który opanowali, ale ich przybycie nadało Słowiańszczyznie wschodniéj pewne własności, odróżniające ją od innych Słowian. Ze Słowiańszczyzną wschodnią zrobiło się niemal toż samo, co ze szczepem romańskim i celtyckim na Zachodzie. Co tam zdziałał zwycięski żywiół gotsko-germański, to tu zdziałał żywiół czudzkonormandsko-uralski. Jak tam z Bretanii, Galii, Iberyi utworzyły się: Anglia, Francya, Hiszpania, tak tu ze Słowiańszczyzny utworzyła się Rosya. Przedewszystkiém Słowiańszczyzna wschodnia zmieniła swą nazwę plemienną W miejsce dawnych rozdrobnionych imion przybrała ogólne miano Rusyi czyli Rosyi. Następnie skaził się obczyzną jéj pierwo-