Czy to prawda, że ta ludzkość biedna
Nigdy gniewu Pana nie przejedna?...
A jéj życie, jak marna uciecha,
Zagra krótko — i zginie bez echa?...
Czy to prawda, że w téj życia drodze
Żądzom swoim dawszy pełne wodze,
Za światełkiem, co zwodniczo płynie,
Pójdzie szybko — i w bagnie utonie?...
Czy to prawda, że rozkosze ciche
Będą ludziom jak zabawki liche,
Które łamie w ręce swojéj dziecię?..
I nie będzie rozkoszy na świecie?...
Czy to prawda, że ludzie dokoła
Nie poznają czystości anioła,
Choć on swemi skrzydłami śnieżnemi
Będzie nieraz dotykał téj ziemi?...
Czy to prawda, że nawet duch biały
Raz porzuci wzniosłe ideały...
A to jemu będzie dążeń szczytem,
Co nic nie ma wspólnego z błękitem?...
Czy to prawda, że ojców mogiły,
Które do nas jak żywe mówiły,
Będą synom tylko zimną ziemią,
I na wieki przed nimi zadrzemią?...
