Strona:Karol Mátyás - Jesień.djvu/6

kładanki, można jechać od końca do końca, nie patrząc drogi ani ścieżki. Przez pola pędzą także bydło na ścierniska, które jeszcze nie zaorane, aby wypaść kfásty (chwasty) ominięte od sierpów, zaczem kto nie przyjedzie z pługiem i nie odbierze pożywienia bydlętom.
 Na święty Wawrzyniec święcą masło w kościele. Kobiety zwykle święcą takie masło, które bywa przechowywane długo, a używane jako lekarstwo do nacierania, gdy kogo wiater porazi. Czasem lekarstwo to bywa skuteczne.

 15 sierpnia, Wniebowzięcie Najśw. Panny Maryi.

 Lud nazywa ten dzień świętem Matki Boskiej Zielnej. Święto to jest u ludu we wielgiem znaczeniu, uważają je za jedno z największych świąt w roku. W wilią tego święta czyli, jak powiadają, przed Zielną o jeden dzień idą prawie wszystkie baby ze wsi w pole albo do lasu i zrywają rozmaite ziela i kfàsty na świecenie, jako to: buchwica, rumianek, ostropesz, leszczyna z orzechami, mlecz, szałwia, morona, jendyki, tureckie proso, nagietki, świętojańskie ziele, cebula, costek (czosnek), bez, jabłka, ruta, ślaz, mięta, żyto, owies, proso, jęczmień, len, maciec... „Maciec, to mówią, że jest wszystkiemu zielu ojciec“. (Stale).
 Wszystko to ziele wiążą w lipowe łyko, nie wolno go jednak na kfardo (twardo) ściskać. Stąd jest przysłowie: „Opásałeś sie, jak świecone ziele“! (Stale). Ogrom-