Strona:Karol Mátyás - Ludowe nazwy miejscowe w powiecie Brzeskim w Galicyi.djvu/41

wyrzynali im piersi żywcem. Więc ojcowie nasi od męczarń na wieczną pamiątkę miejsce tych zbytków Męcznem nazwali“.
 15. Nowe zajmy. „Za rządu kameralnego pozwolono mieszkańcom tutejszej gminy wykopać na tem polu, jaka tylko była drzewina, tarnie, głogi i inne drzewa i krzaki, więc też każdy kopał, wiele mógł, ile bowiem wykopał, tyle zajął tego pola w swoje posiadanie. Przez to więc nazwano rolę tę Nowe zajmy jako zajęte“.
 16. Organistówka. „Obszar dworski pole to darował kiedyś organiście na utrzymanie przy kościele, nazywa się po dziś dzień Organistówką, chociaż dzisiaj organista już go nie używa“.
 17. Podbagnie, bo leży przy bagnistem pastwisku, zwanem bagno (p. niżej E. l. 1.).
 18. Pod borem, „bo leży pod lasem czyli pod borem“.
 19. Podborzęckie, „bo leży przy granicy gminy Borzęcin“.
 20. Pod cegielnią, „bo leży za dworską cegielnią“.
 21. Pod górą, „bo jest tam kawałek nieużytków, na których znajduje się wzniesienie z gleby piaszczystej, a więc pola leżące przy tej górce, zowią się pod górą“.
 22. Pod krzyżem, „bo na tej roli stoi krzyż“.
 23. Pod męczne, „bo leży przy roli zwanej Męczne (p. wyżej C. l. 14)“.
 24. Pod młynną drogą, „bo leży pod młynną drogą“.
 25. Pod olszyną, „bo leży pod olszyną“.
 26. Pod sianą choiną, „bo przytyka do roli zwanej Siana choina (p. niżej C l. 33)“.
 27. Pod ścieżką, „bo tamtędy prowadzi ścieżka z Pojawia (sąsiednia wieś) do Dołęgi. Te pola, co leżą przy ścieżce od Dołęgi, nazywają się pod ścieżką, a te, co leżą za ścieżką, zowią się za ścieżką“. (p. niżej C. l. 40).
 28. Pod świętym Antonim, „bo przy tej roli stoi figura świętego Antoniego“.
 29. Pod wielką dziurą, „bo leży przy stawie zwanym Wielka dziura“. (p. niżej H.).
 30. Pogorzelec. „Nazwa tego pola ztąd pochodzi, że tutaj były wielkie lasy, zarośla i drzewiny rozmaitej jakości i rodzaju, które atoli około roku 1756 zostały ogniem wyniszczone, a pole to poczęto orać i na role przekształcać“.
 31. Poręby, „ma mieć nazwę od wyrębu dębów, które tu rosły a które około roku 1800 zostały wyrąbane a miejsce to na rolę uprawną przerobiono“.