Strona:Karol Mátyás - Podania z Szczepanowa rodzinnej wioski św. Stanisława.djvu/23

Ta strona została uwierzytelniona.
—   17   —

i w te razy wszystko znikło i záden ślád nie pozostáł na tem miejscu“.
Tyle z dawnego Szczepanowa zostało: wieś pełna wspomnień i pamiątkowych, cudownych miejsc, otoczona dookoła mogiłami, duchami i zaklętemi skarbami. Z zamożnego miasteczka, pełnego ruchu i wrzawy, stała się wieś cicha, smutna, chudobna — a nad nią w niewielkiem oddaleniu drzemie poważny Bocheniec.

Uwaga. Wszystkie wyżej podane szczegóły etnograficzne są owocem własnych poszukiwań autora; zapisano je dosłownie według opowiadania włościan: Adama Marca z Szczepanowa, Katarzyny Habryło w Brzezowcu i wójta Pytla w Sterkowcu. Brzezowiec i Sterkowiec są wsiami przytykającemi bezpośrednio do Szczepanowa.