Strona:Karol Mátyás - Przezwiska ludowe.djvu/45

 β) Roźlazłe nozki, bo má kolana przy sobie, a stopy daleko od siebie, i tak, jak idzie, to mu sie portki w kolanach ociérają.
 γ) Kłapciasty pysk, bo gádá tak roźlazło, kłapciasto rozwlekle.
 114. Ragan Mikołaj, lat 15, syn cieśli w Kajmowie. B. u. sz. M.
 α) Kapcáń, bo niemądrze gádá, taki je, jak przygłupkowaty.
 β) Majkut, bo lewą ręką robi; jak szczylá kamieniamy, to zawse lewą ręką.
 γ) Záwzienty Magól, niewiadomo dlaczego.
 δ) Sempremnostem malejtana, bo, jak chodzi z sopką, to tak śpiéwá przy jedny figurze.
 ε) Zialik, bo zielony je na gembie, jak zwiedniały kwiátek.
 ζ) Folernik, bo, jak był jesce mały, to ták klon: „Ty folero!“ zamiast: „Ty cholero!“
 η) Wołają na niego (na kázdego Mikołaja tak wołają):
 — Mikołáj! Mikołáj! naraje ci Kaśke, má piniendzy faske.
 115. Ragan Pietrek, lat 13, syn wyrobnika w Kajmowie. U. sz. M.
 α) Grzejác, bo sie lubi grzáć, za piecem zawse siedz i chlyb jé.
 β) Machoski przywłoka, bo jego ^uociec przywlók sie z Machowa do Kajmowa.
 γ) Chleburák, bo chlyb bardzo lubi.
 δ) Fujara, bo rosłozoną má jape (= gębe), tajak fujara, drze sie tajak fujara.
 ε) Powidłoski, bo bardzo lubi powidła.
 ζ) Wołają na niego:
 — „Pawu, dej gołembiom grochu!“ — bo ^uón chowá gołembie i daje jem groch jeś — a pawu dlátego, bo ^uón tak wábi gołembie: „pawu! pawu! pawu!“
 116. Rawska Kaśka, lat 15, córka Michałowej Rawskiej w Miechocinie. B. u. sz. M.
 Matka, bo jesce chodziła do skoły, a była juz taká duzá i piersistá, miała takie duze cycory, ze wyglądała jak matka pomiendzy dziećmy.
 117. Rawski Tomek, lat 12, syn gospodarza w Miechocinie. U. sz. M.
 α) Kurzeja, bo kury macá, cy jaja mają.