239. Chwałek Jasiek, lat 15, syn bogatego gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Pajac, dlatego, że pali wciąż cygary i obejść się przez nich nie może; pierwej zwali go palac, a teraz pajac.
β) Kurc, żaba i carownik, dlatego, że jak on pasie, a bydło mu się gzi, to woła, żeby się nie gziło:
— Siedzi żaba na ogonie,
kurc ci łapy łomie.
O bodej ci połamało,
żebyś więcej nie ciekało[1].
Adooo![2] — potym woła.
240. Chwałek Michał, lat 9, syn Łazarza, gospodarza gruntowego w Woli gołego.
α) Bunda, dlatego, że miał pewnego razu bardzo długą płócienkę, aż do ziemi.
β) Maślancarz, dlatego, że wciągle od dworskiego pachciarza Jochnowica nosił mleko do domu.
γ) Sprycharz, dlatego, że pewnego razu powybijał sprychy u koła i za to dostał od ojca wielkie bicie. Dlatego nazywają go także
δ) Obitek albo ubitek.
241. Ciołek Jasiek, lat 9, syn wyrobnika w Woli gołego.
α) Jaśnica, dlatego, bo on mówił żydowi „jaśnie panie!“
β) Wołek, dlatego, że jest okrągły na twarzy.
γ) Maglownica, bo się przewala brzuchem po trawie.
δ) Połoźnica, dlatego, bo on wciągle leży na murawie.
242. Ciołek Józek, lat 10, syn Jana, wyrobnika w Woli gołego.
α) Gruby łeb, dlatego, że ma wielką głowę.
β) Ślepy dziad z Kalwarji, że ma jedno oko wybite i nic na niego nie widzi.
γ) Dziki koń, dlatego, że go chłopcy zaprzęgali, a jeden go podcinał, aż mu wybił oko.
